tr:KuMoHa42

"Gördük. Yapısının kanıtı çok faydalı oldu." Bu makale veya bölüm yapım aşamasındadır ve daha da genişletilmesi gerekmektedir. Lütfen tartışmaya girdi sağlayın, veya bu sayfanın oluşturulmasına yardımcı olun..

42001 numaralı KuMoHa 42, 1933 yılında üretilen ve Yamaguchi Eyaletindeki Ube'deki (Hideaki Anno'nun memleketi) Ube-Shinkawa İstasyonunu San'yo-Onoda'daki Onoda istasyonuna bağlayan Onoda Hattı üzerinde 2003 yılına kadar ticari hizmette hizmet veren tek vagonlu bir Japon elektrikli trenidir. Özel turlar için çalışır vaziyette muhafaza edilmeye devam etmektedir. Bu tren Evangelion: 3.0 + 1.0'da Anti-Evren'deki Shinji-Gendo etkileşimlerinin yeri olarak yer alır ve bundan önce Anno'nun canlı aksiyon filmi Shiki-Jutsu'da belirgin bir şekilde yer aldı. Çoğunlukla ek tren hizmetleri için kullanılan, 116 yolcu (68 oturan ve 48 ayakta) oturma kapasitesine sahip, her iki ucunda iki sürücü kabini bulunan tek vagonlu bir trendir.

Bu makale, trenle ilgili metin İngilizce Wikipedia'da çevrilmemiş olarak kaldığından, DeepL tercümanı kullanılarak çevrilmiş Japonca Wikipedia makalesinden bir metin içermektedir. Sonuç olarak, aşağıdaki çevirinin doğruluğunun kontrol edilmesi gerekir.

"Japonca soruları okuyamadığını mı söylüyorsun?" "Doğru, henüz tüm Japonca harfleri öğrenemedim. Orada üniversitede bunları görmedik." Bu sayfanın doğru bir çeviriye ihtiyacı var. Japonca biliyorsanız lütfen yardım edin! (Resmi bir çeviri şansı düşük olduğundan, bunun bilgilendirici olması amaçlanmıştır.) Lütfen bu makaleyi düzenleyin veya bu konuyu tartışma sayfasında tartışın.

Japonca Wikipedia'dan Geçmişi

Seri 42 trenleri, 20 Temmuz 1934'te Tokaido ve Sanyo hatlarının Keihanshin bölgesine, Suita ve Suma arasındaki hattın elektrikli hale getirildiği ve tren işletmesinin başladığı zaman tanıtıldı. Tokaido-Sanyo Hattının Kansai bölgesindeki elektrikli bölümü daha sonra aynı yılın Eylül ayında Suma ve Akashi arasında ve 1937'de Kyoto ve Suita arasında uzatıldı.

1930'larda, Hanshin Elektrikli Demiryolu Ana Hattı ve Hanshin Elektrikli Demiryolu Kobe Hattı (şimdi Hankyu Elektrikli Demiryolu) Hanshin bölgesinde zaten faaliyetteydi; ve Keihan Elektrikli Demiryolu Keihan Ana Hattı ve Shin Keihan Hattı (şimdi Hankyu Kyoto Hattı) Keihan bölgesinde zaten faaliyetteydi. Özellikle Hankyu ve Shin-Keihan hatlarında 150 kW veya 170 kW sınıfında güçlü ana elektrik motorlarıyla donatılmış mükemmel trenler yüksek hızlarda çalışıyordu (Shin-Keihan P-6 ve Hankyu 920 gibi).

Kyoto, Osaka ve Kobe arasındaki Tokaido ve Sanyo hatlarının elektrifikasyonu, bu hatlarla rekabet edecek ekspres trenler sağlamayı amaçlıyordu. Bu nedenle, bu seri, her iki yanda iki kapılı ve çapraz koltuklu 20 metrelik bir sınıf gövdesi ile zamanına göre nispeten uzun mesafeler gitmesi üzere tasarlandı. Yokosuka Line için üretilen Seri 32'de sadece refakatçi trenler 20m uzunluğunda ve elektrikli trenler hâlâ 17m uzunluğundaydı, ancak Seri 42'de elektrikli trenler 20m sınıfına dahil edildi.

Ancak, kurulu ana elektrik motoru, önceki 40 Serisi trenlerle aynı standart 100kW tipinde (MT15C) idi ve çıktı, paralel özel demiryollarının aynı sınıfındaki trenlerinkinden daha küçüktü. Ayrıca, iç kısım, zaten tamamen çelik vagonlara sahip olan paralel özel demiryollarından biraz daha düşük olan ahşap ve yarı çelikten yapılmıştır.

İlk dişli oranı, istasyonlar arası uzun mesafelerde yüksek hızlı çalışma için tasarlanmış Moha32 ile aynı olan 1:2.26 idi ve hızlanma ihmal edilmişti. Elektrikli arabaların bojileri TR25 (daha sonra DT12) idi ve beraberindeki arabalar için TR23 kullanıldı. Her ikisi de eksensel yay tipindedir ve dingil mesafesi dışında benzer tasarımlara sahiptirler ve 40 Serisi trenlerde zaten kullanılmıştır.

Bu seri, Pasifik Savaşı'nın patlak vermesiyle, bazı trenlerin üç kapılı ve bazılarının dört kapılı olması ve dört kapılı trenlerin yerine 40 Serisi trenlerden daha yüksek dişli oranına sahip düşük hızlı bojilerle değiştirilmesiyle en önemli değişikliklere uğradı. Savaştan sonra, 1950'de Tokyo bölgesinin eski Moha51'leri ve Moha41'leri karşılığında Yokosuka Hattı'na transfer edildiler. Burada da, üç kapılı 70 Serisi trenlerle birlikte kullanıldılar, bu nedenle ana elektrik motorları değiştirilerek ve daha fazla kapı eklenerek çıktı artırıldı.

1950'lerde Kuga trenleri Shizuoka Demiryolu Yönetim Bürosu'nun yetkisi altındaki Minobu Hattı ve Iida Hattı'na devredildi ve 1960'larda elektrikli trenler de ciddi bir şekilde bölgesel bölgelere transfer edildi. 1960'larda elektrikli vagonlar da ciddi şekilde bölgesel yerlere transfer edildi. Iida Hattı üzerindeki uzun mesafeli operasyon özellikle dikkat çekiciydi. Onoda Hattı'nda kalan KUMOHA 42001'in 1987 yılında Japonya Ulusal Demiryolları'nın (JNR) bölünmesi ve özelleştirilmesinden sonra Batı Japonya Demiryolu Şirketi (JR West) tarafından devralınması dikkat çekicidir; Mart 2003'e kadar iş amaçlı kullanılan son eski tip tren olarak çalışmıştır.