tr:Evangelion Ekibinin Açıklamaları

From EvaWiki
Jump to navigation Jump to search

Girişlerin formatı aşağıdaki gibi olmalıdır:

  • Başlık (veya basit bir başlık yoksa, kim-ne-nerede kombinasyonu),
  • İlgi noktaları, ilgilenilen konu,
  • Alıntılar
  • Birincil kaynak ve kullanılabilirliği; bu genellikle orijinal Japonca metin anlamına gelir,
  • İkincil kaynaklar ve bulunabilirlikleri; bunlar genellikle çeviriler olur,
  • Kaynakların güvenilirlik seviyesi ve ilgili sorumluluk reddi beyanları (personel beyanları genellikle 2. seviye kanondur).

Daha kapsamlı bir liste için Gwern'in kaynak antolojisine ve EvaMonkey'in Yazılı Açıklamalar sayfasına bakabilirsiniz. Evangelion metin dışı materyalini analiz etmedeki özellikler için lütfen Teori ve Analiz: Kanon Nedir? yazısına bakın.

Bu liste çoğunlukla orijinal seri ve EoE ile ilgili materyalleri kapsar, ayrıca bakınız:

Evangelion 1.0 Complete Records Collection

Evangelion 2.0 Complete Records Collection

Kaynaklar:Evangelion Q Records Collection

Evangelion 3.0+1.0 Çeşitli Çeviriler

Güvenilir ve iyi bilinen kaynaklardan

Hideaki Anno: “Burada ne yapmaya çalışıyorduk?"

  • İlgilenilen nokta: Televizyon animesi başlamadan önce Anno'nun aklından geçenlere dair derinlemesine bir bakış. (Lütfen genişletin.)
  • Alıntılar:
  • Birincil kaynak: Neon Genesis Evangelion 1. Cilt (Daha iyi sürüm bilgilerine ihtiyacımız var!)
  • Çeviriyi yapan: Burada mevcuttur. Mari Morimoto ve Fred Burke
  • Güvenilirlik seviyesi: Sağlam Katman, 2. Seviye Kanon.

Yıl: 2015. On beş yıl önce insan nüfusunun yarısından fazlasının yok olduğu bir dünya. Mucizevi bir şekilde yeniden canlanan bir dünya: ekonomisi, üretimi, dolaşımı, maddi malların tüketimi; böylece marketlerin rafları bile doluyor. İnsanların dirilişe alıştıkları, ancak yine de dünyanın sonunun geleceğini hissettikleri bir dünya. Geleceğin liderleri olacak çocuk sayısının az olduğu bir dünya. Japonya'nın orijinal Tokyo'sunun yok edildiğini, atıldığını ve unutulduğunu gördüğü ve Nagano Eyaletinde yeni bir başkent inşa ettiği bir dünya. Yeni bir başkent olan Tokyo-2'yi inşa ettiler, sonra onu bir tuzak olarak bıraktılar, sonra başka bir yeni başkent olan Tokyo-3 inşa ettiler ve onu saldırılardan korumaya çalıştılar. "Havariler" olarak adlandırılan, tamamen bilinmeyen bir düşmanın şehirleri harap etmeye geldiği bir dünya.

Bu kabaca Neon Genesis Evangelion dünya görüşüdür. Bu, karamsarlık vizyonuna boğulmuş bir dünya görüşüdür. Hikâyenin, ancak iyimserlik izleri kaldırıldıktan sonra başladığı bir dünya görüşü.

Ve o dünyada, 14 yaşındaki bir erkek çocuk, insan temasından kaçıyor. Davranışlarının kendisini mahkûm ettiği kapalı bir dünyada yaşamaya çalışıyor ve kendini anlama girişiminden vazgeçmiş. Babasının kendisini terk ettiğini hisseden, korkak bir genç adam, kendini tamamen gereksiz biri olduğuna öylesine inandırmış ki, intihar edemeyecek kadar gereksiz birisi olduğuna inanıyor.

Ve bir insan dokunuşuna zar zor izin verecek kadar hafif yaşayan 29 yaşında bir kadın var. Yüzeysel ilişkiler kurarak ve kaçarak kendini koruyan bir kadın.

İkisi de incinmekten son derece korkuyor. Her ikisi de insanların “bir maceranın kahramanları” dediği şey için uygun değil, olumlu tavırlardan yoksunlar. Ama her durumda, onlar bu hikâyenin kahramanlarıdır.

"Yaşamak değişmektir" derler. Bu prodüksiyona, üretim tamamlandığında dünyanın ve kahramanların değişmesi dileğiyle başladım. Bu benim "gerçek" arzumdu. Dört yıl boyunca hiçbir şey yapamamış, çökmüş bir adam olarak Neon Genesis Evangelion'a her şeyimi dahil etmeye çalıştım. Dört yıl boyunca kaçmış bir adam, yalnızca henüz ölmemiş birisi. Sonra bir düşünce geldi. "Kaçmamalıyım" düşüncesiydi bu ve animenin yapımına yeniden başladım. Tek düşüncemin duygularımı filme dönüştürmek olduğu bir yapım. Davranışımın düşüncesiz, zahmetli ve kibirli olduğunu biliyorum. Ama yorgunum. Sonucun ne olacağını bilmiyorum. Çünkü içimde hikâye henüz bitmedi. Shinji, Misato veya Rei'ye ne olacağını bilmiyorum. Hayat onları nereye götürecek bilmiyorum. Çünkü hayatın prodüksiyon kadrosunu nereye götürdüğünü bilmiyorum. Sorumsuz olduğumu hissediyorum. Ama... Ama üretimde kendimizi dünya ile senkronize etmemiz çok doğal. Bir risk aldım: "Bu sadece bir taklit." dedim. Ve şimdilik sadece bu açıklamayı yazabiliyorum. Ama belki de "orijinalimiz" orada bir yerde yatıyor.

17 Temmuz 1995,
Bir stüdyoda, bulutlu ve yağmurlu bir gün.

Dipnot.

Bu arada, Shinji'nin adı bir arkadaşımdan geldi. Misato'nun adı bir manga kahramanından geldi. Ritsuko ismi ortaokuldaki bir arkadaşımdan geldi. Her yerden bir şeyler ödünç aldım. Aslında hiçbir şeyle ilgisi olmayan isimler bile bu şeyleri yöneten sayısız kişilerden geliyor. Boş zamanı olan birinin onları araştırması eğlenceli olabilir.

Hideaki Anno: Ghibli ga Ippai Liner Notları

Anno Hideaki. Yönetmen, yapımcı. 1960 doğumlu Yamaguchi Prefektörlük’ünde, Uto Şehri’nde (doğdu). Animatör olarak, "Superdimensional Fortress Macross", "Nausicaa of the Valley of the Wind" gibi çalışmalara katıldı. Daha sonra, "Royal Space Force - The Wings of Honneamise"in prodüksiyonu için Gainax ortak anonim şirketini kurdu. Ayrıca bu iş için Animasyon Yönetmenliği yaptı. Daha sonra yönetmen olarak "Aim for the Top!", "Nadia of the Mysterious Seas", "Neon Genesis Evangelion" ve diğerleri üzerinde çalıştı.

İnsanların gerçekte yaşamaya devam etmeleri için çok fazla acı verici şey var. Böylece insanlar hayallere koşar ve saklanır. Filmleri eğlence olarak izliyorlar. Saf, sahte bir dünyada her şeyin tadını çıkarmanın bir yolu olarak animasyon, hayallerin gerçekleşmesidir ve filme yerleşmiştir. Kısacası tesadüflerin bile düzenlendiği ve sinematik olarak gereksiz olduğuna hükmedilen her şeyin çıkarılabildiği bir şey. Gerçek dünyanın olumsuz duyguları bir istisna değildir. Yönetmen arzu ederse, başkalarına karşı kötü niyeti bile doğrudan filme dahil edilebilir. Sanırım bu, anime ile ilgili çekici şeylerden biri. Gerçekliğin sıkıntısını rüyalara dönüştürmek ve bunu insanlara aktarmak... bizim işimiz bu mu? Fatura vadesi gelene kadar gerçeği unutan, kendilerini mutlu yanılgılara adamak isteyen insanlar uğruna. Sanırım eğlence ve hizmet sektöründeki işimiz bu.

Ghibli Stüdyosu'nun çalışmalarının ayırt edici özelliklerinden biri, takıntılı eylemleri olsa bile amacını kaybetmemiş gibi görünen şeylerin olmasıdır. Kişinin amacını kaybetmesi umutsuzluğa yol açar ve bu ölümcül olabilen bir hastalıktır. Merak ediyorum, Miya-san ve adamları bu çaresizlik hissine aşina mı? Belki de bu acıyı başkalarına göstermek istemiyorlar. Bence özellikle kendinden nefret etme ve kompleksler denen olumsuz şeyleri başkalarına göstermek istemiyorlar. Bu nedenle Ghibli Stüdyosu'nun çalışmaları, yüzeysel mutluluktan başka hiçbir şey gösteremez ve tüm kirli şeylerin atlandığı bir gerçekliğin yeniden üretimidir. Gerçeği taklit eden ve bir rüyadan başka bir şey olmayan bir kurgudur. Sanırım bu, eğlencenin yönetimi. Ve bence Ghibli Stüdyosu'nun çalışmalarının güvenle izlenebilmesinin nedenlerinden biri, markalı kreasyonlardır.

Bunu inkar etmeye niyetim yok. Ghibli Stüdyosu'nun tüm çalışmaları üst düzey kreasyonlardır. Fakat, yardımcı olamam ama bir şeyin eksik olduğunu hissediyorum. Bunun nedeni, tekniğin orada olmasına rağmen, kesinlikle herkesin içinde akan "kanı", "kanı" artık hissedemiyorum. Acaba bu ne zaman başladı? Ghibli Stüdyosu'nun işleri benim için "Anime" imajını taşımayan, daha çok sözde Japon sineması, yani artık tüm enerjisini yitirmiş Japon filmleri haline geldi. Bir şeyin eksik olduğunu hissetmemin nedeni bu olabilir.

Bu arada, Bay Miyazaki Hayao ve Bay Itano Ichirou, öğretmenlerim olduğunu düşündüğüm kişiler. Övünüyorum ve muhtemelen dünyada bu kombinasyona sahip tek kişi olduğumu söylüyorum. Sadece animasyon sanatının teknik noktalarından değil, film yapımının zihinsel kısmından da çok etkilendim. Film yapımı konusundaki duruşum, ikisinden öğrendiklerime bağlı kalmaya çalışmaktan başka bir şey değil. İkisine de minnettarlık sözlerinden başka bir şeyim yok.

"Nausicaa" için animatör olarak yardım ettiğimde, Miya-san'ın bana sık sık söylediği bir şey vardı. Çinli bir bilgeden alıntılıyor gibi görünüyor ama "Bir şeyi başarmanın üç şartı var. Bunlar: Genç olmak, fakir olmak ve bilinmeyen olmak." Ve "Ne olursa olsun arkadaş edin." derdi. Böylece bana bunlar öğretildi. Bu 12 yıldan fazla bir süre önceydi. Evet, Miya-san'ı yaklaşık 12 yıldır tanırım. O zaman, Miya-san'ın çeşitli şeyler başardığını düşünüyorum. Ancak o da pek çok şeyini kaybetti.

Bence bir stüdyoyu desteklemek, yani örgütü yıkıma karşı korumak için mücadele etmek, devam ettikçe acı verici bir şey. Size güçlü bir şekilde bağlı olan bir asa, aynı zamanda iki ucu keskin bir kılıçtır. Bir "deney" bahanesiyle kafanızı gizlemeden kısa bir film bile duyurmanızı engelleyen marka imajının yüksekliği ve dünyanın baskısının ağırlığıdır.

Ancak, yine de yeni bir şey elde etmeye çalıştığını hissediyorum. Geçmişinden kurtulmaya mı çalışıyor? Ama film yapmaya devam edenlerin kaderi bu olabilir mi? Her halükarda, arzuları konusunda derin bir zanaatkârdır.

Son olarak, başyapıtı "Nausicaa"dan (film) uzanan yedi eserlik serinin sonuncusu olan "Mononoke Hime"ı sabırsızlıkla bekliyorum. Hayır, ben ciddiyim.

Dipnot. Dün, son işimi bitirdikten sonra zihinsel bir çöküş halindeyken, aldığım cesaret verici bir telefonla kalbimin derinliklerine taşındım. Alıcıdan gelen kaygılı sözler, yüceltilmiş bir yüzle tüm vücudumun neşesinde olduğu için benim açımdan sevinçli oldu. Gizlice, kendim için biraz takdir görmekten mutlu oldum. Kalbimin derinliklerinden teşekkür ederim.

Efendim, Lord Miyazaki Hayao-sama. (Kendini ilan eden) savurgan bir oğuldan, Anno Hideaki'den.

Hideaki Anno: Evangelion Hakkında Soru-Cevap (G.Press 06/1994)

Bu muhtemelen Gainax tarafından yayınlanan bir bilgi dergisi olan "G. Press"'in bir sayısında Eva'nın yapımının duyurulmasından hemen sonra yayınlanan ilk "Eva" röportajıdır.

Evangelion ne tür bir anime?

Anno: Yakın gelecekte geçen bir devasa robotların hikayesi. Sanırım bu en yakın açıklama. Ancak bu sefer "Gun Buster"daki gibi parodi unsurları yok. Biraz komedi var ama daha ciddi. Alışılmadık bir havaya sahip bir anime olmasını umuyorum.

Ana karakter nasıl bir insan?

Anno: Bu, bir anime yönetme konusundaki ilk girişimim. Ana karakter bir çocuk. 14 yaşında ve ortaokul 2. sınıfta.

Hikayede hiç kız var mı?

Anno: Çok olacak. Bir sürü kız var. Ama basmakalıp karakterlerden kaçınmaya çalışıyorum.

Sözde bir temanız var mı?

Anno: Sanırım şu anda düşündüğüm bir tema olurdu. Anime hayranlarının (kendim dahil) sahip olduğu kompleksleri düşününce, "bizi "mutlu" kılan nedir? Nasıl "mutlu" olabilirim?", sanırım bu kadar. Pek çok başka şey var. Sistemin laneti, ebeveynler ve çocuklar ve benzeri hakkında.

Şu anki durumunuz nedir?

Anno: Orijinal hikaye, olay örgüsü, sahne tasarımı, senaryo ve dış taraflarla müzakereler yapmakla meşgulüm. Ve bir de hikaye tahtası var. Eve ne zaman gidebileceğimi merak ediyorum.

Son olarak, lütfen okuyucularımıza birkaç cümle söylemek ister misiniz?

Anno: "Uru"nun şimdilik ara vermiş olması üzücü ama "Eva", "Nadia"dan bu yana dört yıl sonra ilk gerçek animasyonum olacak. Bu animenin insanlara animasyon yapmak istediklerini hissettirmesini istiyorum. Lütfen dört gözle bekleyin.

Muhabir: Zaman ayırdığınız için çok teşekkür ederim.

Anno: Rica ederim. Lütfen bir daha gelin.

・・・

Prodüksiyon şirketi ünlü bir prodüksiyon şirketidir ve aynı zamanda bir yayınevi ile işbirliği yapmayı planlamaktadır. Hâlâ Eva'dan bekleyecek çok şey var ve G-Press onu yakından takip edecek. Teşekkür ederim.

(Kamimura tarafından yazıldı.)

Hideaki Anno ve Yoshiyuki Sadamoto: '95 Ocak'ı, Yaratıcıların Sohbeti

Biz farkına bile varmadan 90'ların ortalarındaydık, ve şimdi 21. yüzyıl hemen önümüzde duruyor.

Bu iki adam, Gainax'ın temel bir üyesi olarak "Wings of Honneamise", "Aim for the Top GunBuster", "Nadia: The Secret of Blue Water" gibi filmlerde çalıştı.

Önümüzdeki 21. yüzyılda animasyonun durumu ile umutlarınız ve tahminleriniz hakkında konuşmanızı rica ediyorum.

Anno: Özgün eserlerle alakalı konuşacak olursam, animasyonun geleceğine dair şüphelerim olduğunu söyleyebilirim. Umut, özünde sadece bir umutsuzluğun ürünüdür, bu yüzden umut hakkında konuşmak çaresiz olmaktır. Ve umutsuzluğun başka bir adı vardır, "ölümcül bir hastalık". Japon Animasyonu bugün tam da böyle bir durumda. İnsanlar umuttan bir meşru müdafaa olarak bahsederek bunu örtbas etmeye çalışıyorlar. Aynısı anime dergileri için de geçerli. Bilgi dergileriyle neredeyse aynılar.

Yani her şeyin o noktaya geldiğini mi söylüyorsun?

Anno: Evet. Günümüzde çoğu anime aslında manga veya video oyunlarından geliyor. Bunun nedeni sponsorların, yaratıcıların ve izleyicilerin gerçekten anime ihtiyacını hissetmemesidir. Bence sevdikleri mangaların versiyonu olduğu ve en sevdikleri seslendirme sanatçılarının seslerini duyabildikleri sürece önemli olan bu. Animenin kendisi zaten ikincil bir şey. Temel bir medya parçası olarak gücünü çoktan kaybettiğini hissediyorum. Bu durumda hayal kırıklığına uğradım.

Sadamoto: Ama yine de "Evangelion" adında yeni bir çalışma yapmaya çalışıyorsun, değil mi?

Anno: Yine de umutsuzluğun bir ürünü.

Sadamoto: Benim durumumda, Monthly Shōnen Ace için yakında çıkacak olan "Evangelion"un manga versiyonunu çizeceğim. Animasyon yerine mangayı seçmemin sebebi çok çaresiz olmam ve animasyonu bırakmamdı. Tabii ki animasyon sektörüne istediğim için gelmedim ve insanlar benim de Anno'dan hoşlanmamı istediler, ama maddi arzularımı tatmin etmek istediğim için buradayım. Bu oldukça geçici bir nedendir. Yani bu "umutsuzluğu" Anno ile aynı şekilde ölçerseniz, biraz sorun olduğunu düşünüyorum.

Animasyona kişisel bağlılıktaki farkı mı kastediyorsunuz?

Sadamoto: Elbette, üzerinde çalıştığım filmler hakkında kendi hislerim var. Yani genel olarak animasyona yaklaşımımdaki bir farklılık gibi. Gerçeği söylemek gerekirse, uzun zamandır animasyonu bırakmayı düşünüyordum ama çevremdeki insanların bana ihtiyacı vardı, bu yüzden biraz daha takılacağımı düşündüm. Mecazi olarak konuşursak, kendimi "Patlabor 2"den Tsuge gibi hissediyordum (gülüyor).

Anno: Sanırım nereye gittiğini görmek istersin.

Sadamoto: Ancak gelecek için biraz umudum vardı. Üniversiteden mezun olduktan sonra bir süre Telecom için çalıştıktan sonra "Royal Space Force: The Wings of Honnêamise" programında GAINAX'a katıldım. Ayrıca karakter tasarımı ve sanat yönetmenliği üzerine ilk çalışma fırsatım oldu. En azından benim için, bundan sonra yaptığım tüm işler, "Royal Space Force" döneminde edindiğim bilgilerin bir kısmına dayanıyordu. Sonra buna bir son vermeye karar verdim ve devam eden bir proje vardı ama maalesef, başaramadım. Bu, mangaya geçme kararımda büyük bir faktördü, ancak pes ettiğimi sanmıyorum. Bazı insanlar kaçtığımı düşünebilir, ancak benim için bunu animasyona karşı saldırımdan önce doğru yönde atılmış bir adım olarak görüyorum.

Anno: Umutsuzluktan çok hayal kırıklığı. Terk edilme.

Sadamoto: Evet, tuhaf bir şekilde ticarileştirmeye odaklanan mevcut animasyondan vazgeçiliyor. Ancak GAINAX'ta Anno da dahil olmak üzere bu animasyonu henüz terk etmemiş birçok insan var. Yani onlara yardım etmek için yapabileceğim bir şey varsa, onlara yardım etmeye hazırım.

Bu koşullara rağmen yeni bir film üzerinde çalışmaya karar vermenize ne sebep oldu?

Anno: Tabii ki kendim için (gülüyor). Bir şeyler yaratmanın nedeni her zaman çok kişiseldir. Artık bundan daha fazla konuşmaya gerek olduğunu sanmıyorum. Bununla birlikte, bir televizyon animesi olduğu sürece, bir üründür. Bu yüzden onu mastürbasyon gibi bir şeye dönüştürmemeye dikkat etmeliyim. Kendi isim değerimiz de dahil olmak üzere bu işin iyi yürümesini sağlamalıyım. Bugünlerde sadece "anime yaparak" hayatta kalmanın zor olduğunu düşünüyorum.

Bir zamanlar popüler olan bir medya karışımını mı kastediyorsunuz?

Anno: Bir medya karışımı olarak adlandırılsa da, bir "özü" yoksa, sadece bir dizi zayıf şeyin bir araya gelmesidir. Özünde güçlü bir anime yaratabilirsek güzel olurdu, ama gerçekte güçlü bir enerjiyle orijinal anime yaratmak zordur. Elimden gelenin en iyisini yapmak istiyorum, böylece insanlar buna özgünlük eksikliği olan televizyon neslinin hüznü demesinler. Bunu yapmak için çevreyi iyileştirerek başlamalıyız ve bu en zor kısım. İnsanlar anime endüstrisine soğuk davranıyor (gülüyor).

Animasyonda tam olarak yanlış olan nedir?

Anno: "Yanlış" denebilecek birçok şey var. Ama bu kadar kısa sürede yanlış anlaşılmadan onlardan bahsetmek çok zor. Ancak animenin şu anki durumunun, ömrünün sonuna geldiği söylenen Japon film endüstrisinin sonuna çok benzediğini duydum. Anime bir medya içeriği olarak ömrünün sonuna gelmiş olabilir ve sona yaklaşıyor olabilir. Bununla birlikte, sadece bir yaş meselesi olsa bile, bugün güç ve enerjiden yoksun olduğumuzu inkar edemem. 10 yıl öncesine kıyasla, hayranlarımızın sahip olduğu şeyler de dahil olmak üzere, eskisi kadar iyi olmadığı aşikar. Bunun kısmen mangalara ve oyunlara enerji dağılımından kaynaklandığını düşünüyorum. Lanet olsun. Geçmişi çok fazla yüceltmek, gerçekliğe kötü bir bakış açısı getirmek ve geleceği özlemek tehlikelidir.

Sadamoto: Küçük bir çocuğum var, sonuçta en çok ilk "Ultraman"dan büyüleniyor. Eminim bunun nedeni sadece çığır açan eserlerin sahip olduğu güçtür, ancak son anime, özellikle orijinal olanlar, bu gücün çok azına sahiptir. Tabii bunun sebebinin bir kısmı bizden. Bir düşünün, neden yaklaşan yeni çalışmanızı robot bir şey yapmaya karar verdiniz? Sadece nedenini sorduğumu hatırlıyorum ve o zaman ikna olduğumu sanmıyorum.

Anno: Ticari bir ürün olarak (gülüyor). Yok gerçekten. Orijinal projemi bitirmenin en iyi yolunun bir robot, uzay veya güzel bir genç kız yapmak olacağını düşündüm. Çünkü bu kategorilerin en iyi ürün değerine sahip olacağını düşündüm. Sponsorların ödemesi kolaydır.

Sanırım, duruma rağmen anime orada asılı duruyor.

Anime hakkında nasıl hissediyorsun?

Anno: Bence bu sadece bir şeyler "yapma" durumu. Bu durum için minnettar olmamız gerektiğini düşünüyorum. Anime işi olması önemli. Anime hâlâ geçerli bir iş. Ancak animenin karanlık bir dünyaya doğru ilerlediğini de hissediyorum. Olduğum yerden memnun olmak ve animemizi dünya ile gurur duyabileceğimiz bir şey yapmak istemiyorum. İnsanlar televizyon animesinin ucuz olduğunu söylüyor, ancak diğer televizyon şovlarına kıyasla, bir samuray draması kadar yüksek bir bütçeyle yapıldı. Bu animenin değerli bir ürün olduğu anlamına geliyor. Animenin ekonominin merkezine daha yakın konumlanmasını istiyorum. Yine de eğlencenin kralı olmak zor (gülüyor).

Neden hâlâ orijinaline bağlı kaldığını düşünüyorsun?

Anno: Sanırım bunun sebebi varlığımın filmde kalması. Oldukça basit. Hoş bir his. Film yapımının kendisi oldukça hoş bir duygu. Her durumda, animasyonun ilginç olması gerekiyordu.

Hideaki Anno: Anno, Evangelion'un Üretimine Başladı (Newtype 04/1995)

Çeviri: Riki

Kaynak: http://anime-room.jp/modules/evangelion/eva-doc/siryou2.htm#top

Anno, Evangelion'un Üretimine Başladı

Ocak ayı sonlarında GAINAX'ı ziyaret ettiğimizde,

yeni TV animesi "Neon Genesis Evangelion" birinci ve ikinci bölümlerinin son aşamasına gelmişti bile.

Bu röportajın başında,

Anno Hideaki, Robot animasyonunun modası geçmiş olduğunu düşünmüyor musun? dedi.

Bu uyarıcı bir ifadedir.

Robot animeleri kesinlikle 20 yıldan fazla bir geçmişe sahip yeni bir tür değil.

Ama öyle düşünüyorsa, neden bir robot animenin planlanması ve yönetilmesine katılıyor?

Anno: Televizyonda, bir oyuncak şirketinin sponsor olmayacağı bir robot animesi yapmanın güzel olacağını düşünmemin sebeplerinden birisi olduğu için böyle düşünüyorum.

Mekanik tasarıma müdahale eden bir sponsoru olsaydı bu animeyi yapmayacağını söyledi.

Ayrıca Robot animesi bir kalıba sıkıştı, ben de o kalıbı kırmak istedim diyor.

Bu, norm olan oyuncak şirketleri ile yapılan bağlantılarla yapılan olağan robot animasyonundan tamamen farklı bir duruş.

Başladığı iddialı bir proje değildi, ancak üzerinde çalışmaya başladığında çok "zor ve ağır" bir robot animasyonu olduğu ortaya çıktı.

Bu arada, bu film üzerinde çalışırken aklında şunlar vardı.

Anno: Mesela robot ve bishojo(*1) animesini seven 20 yaş üstü insanlar gerçekten mutlu mu merak ediyorum. Daha büyük bir mutluluk olduğunu hiç bilmeselerdi, hayatlarının geri kalanında mutlu olabilirlerdi. Ama bu tür bir mutluluğu sorgulamaya başladım.

  • 1) Bishōjo, genellikle genç yetişkin yaşının altındaki güzel bir genç kız için kullanılan Japonca bir terimdir.

For anime fans who like robots and bishojo, this story may be startled.

Ana karakter Shinji Ikari asla bir otaku olarak tasvir edilmez, ancak pasif ve sosyalleşmemiş olarak kabul edilir.

Anno: Bu animeyi yaparken böyle bir insan için mutluluğun ne anlama geldiğini düşünmek istiyorum.

Tabii ki animede bir drama olarak anlatılmalı. Bu heyecan verici, değil mi? Bana da şu hikayeyi anlattı:

Anno: Henüz bitirmedim ama ilk iki bölümün son zamanlardaki 'ruh halimin' gerçek bir yansıması olacağını düşünüyorum. Bunu fark ettiğimde, 'Oh, bu iyi' diye düşündüm.

Bu onun içsel benliği ve yaptığı anime birbirine çok yakın olduğu anlamına gelmelidir. Ayrıca ilginç.

'Anno: Nadia'dan daha kült bir anime olacağını düşünüyorum çünkü böyle bir "his"se sahip bir anime olacağını hiç sanmıyorum.

Bu "ruh hali"nin ne olduğunu merak ediyorum. Anime hayranlarının daha önce hiç görmedikleri bir şeyi "Evangelion" ile deneyimleyebileceklerine eminim. Yapacaklarına dair bir his var.

Hideaki Anno: Mutluluğumuz: "Evangelion" Tarafından Tasvir Edilen Mutluluk (Newtype 11/95)

Speaker

Hideaki Anno

Kotono Mitsuishi, a Japanese voice actress, singer, and narrator

Kunihiko Ikuhara, a Japanese director, writer, artist, and music producer

Newtype

We, the editors, have planned a special roundtable discussion to get to the essence of "Evangelion". In attendance, of course, was director Hideaki Anno. Also in attendance was Kotono Mitsuishi, who plays the important heroine Misato Katsuragi. The special guest was director Kunihiko Ikuhara, who is also a close friend of Anno. The theme of the film is "about happiness".

・・・

Newtype: Now that you've seen the recording of Evangelion, how did you like it?

Kunihiko Ikuhara: It was great. I could feel the high tension of the staff. The actors are very eccentric and have a lot of charm. Ogata-san, who plays Shinji, has a nice neutral vibe. She has a sense of cleanliness that you don't find in male voice actors.

Kotono Mitsuishi: Is this the first time you've seen an Evangelion recording?

Kunihiko Ikuhara: Yes, it was my first time. I've seen the dubbing before, though.

Newtype: What was your impression when you first saw Evangelion?

Kotono Mitsuishi: When I saw the video of the first episode, I couldn't help but shout 'ooh'. After that, I just kept admiring it, going "Ooh, ooh!"

Kunihiko Ikuhara: I thought it was nostalgic when I first saw it.

Newtype: Nostalgic?

Hideaki Anno: Oh man, but I'm trying to make a '90s anime.

Kunihiko Ikuhara: No, I don't mean old. When I was watching animation in the past, I thought that the younger generation would come out and change animation in the future. But that didn't happen. So when I saw "Evangelion" for the first time, I felt nostalgic because I felt like I had encountered the kind of animation that I thought would change in the future. Well, that's just my impression of "Evangelion" from 10 years ago, and I have a different impression of it now. But I'm sure it brought me back to the feeling I had when I was a fan.

Newtype: What kind of work is "Evangelion" for you, Mitsuishi-san?

Kotono Mitsuishi: I haven't finished it yet, so it's hard to say. It's a work with a unique "smell". Director Anno also said that the characters in this animation don't speak honestly. The only ones who are honest are the boys at school.

Hideaki Anno: It's true, it's only those two (Toji Suzuhara and Kensuke Aida).

Kotono Mitsuishi: Pen-Pen is also a character that brings me comfort.

Hideaki Anno: I'm sorry, they're all twisted.

Kunihiko Ikuhara: Can I ask you something strange?

Hideaki Anno: Sure.

Kunihiko Ikuhara: The other day, in an interview with Newtype, you talked about 'seeking happiness...'. What was that?

Hideaki Anno: No, I didn't really talk about happiness all that much, it's just that the part that was covered in the article was the part where I talked about happiness.

Kunihiko Ikuhara: I see. The reason why I asked you that is because I saw "Die Hard 3" the other day. But it was a crappy movie. Before that, I saw "Forrest Gump" because it had a good reputation, but it was also a crappy movie. What's stupid is that they're both about finding happiness.

Absolute evaluation standards and absolute happiness

Hideaki Anno: Isn't that what all American movies are like these days?

Kunihiko Ikuhara: That's true. "Die Hard 3" is also a movie about the search for happiness. It starts with a story about discrimination against black people, and at the end, there's a guy who's like a communist. In other words, it's a story about happiness as a comparative theory.

Newtype: Comparative Theory?

Kunihiko Ikuhara: Yes. Sounds like America is poor and there is a lot of discrimination, but we are still happy, and we are lucky to be Americans. When I saw that, I felt dizzy and wondered if America was really that hard.Just then, I read Newtype, and there was an article titled "In Search of Happiness".

Hideaki Anno: No, I'm not talking about happiness as a comparative theory. What I've always thought about is not that it's okay to compare it to something else, but that it's absolute. What I want is an absolute evaluation.

Kunihiko Ikuhara: Are you saying you want absolute happiness?

Hideaki Anno: No, I mean, don't you want absolute evaluation in many ways, not just happiness?

Newtype: Are you saying you want absolute evaluation for "Evangelion" as well?

Hideaki Anno: I crave for it. It doesn't mean much to me if people say that my work is better than other anime. I want to make a work that I can say is good when I look at it, not when I compare it to other works. "Absolutes" exist only in the context of ideas. I want to make a work that makes something that is impossible exist only in the mind and imagination of the person. As for me, I have my own absolute evaluation standards.

Newtype: The criteria for evaluating "Evangelion"?

Hideaki Anno: Yes, I do. When I made "Evangelion", I had an ideal image in mind. I thought it should be at least this interesting. So if it doesn't reach that level, no matter how many people around me say it's interesting, I can't evaluate it in my own mind.

Newtype: The only place to measure whether "Evangelion" is interesting or not is in "Evangelion"?

Hideaki Anno: I guess that's what I'm saying. Even if people around me say it's interesting, I still feel that it should be more interesting than it is. The reason why it doesn't become interesting is because I'm not good enough. Returning to the topic of happiness, I think I feel unhappy when I feel that way.

Kunihiko Ikuhara: Hmm, what I'm hoping for from Evangelion is that it will be a drama that shows us an embodiment, a concrete way to be happy.

Hideaki Anno: You mean the way to embody happiness?

Kunihiko Ikuhara: "Yes, yes. There are many young people who think that they will be happy if their current situation changes. They think that because the situation is bad, they can't be happy or do well. That's not true. What makes us happy is our ability to materialize - to give shape to our happiness.

Hideaki Anno: Is happiness tangible? Is it something that can be easily put into words?

Kunihiko Ikuhara: Happiness can be expressed in many ways. For example, I'm happy to be dating so many girls.

Kotono Mitsuishi: Oh man... (laughs)

Kunihiko Ikuhara: (In a panic) I'm just talking about an example.

Kotono Mitsuishi: But Ikuhara-san, when you think about happiness, that's the first thing that comes up. It kind of makes sense, doesn't it?

Kunihiko Ikuhara: What makes sense? That's rude (laughs).

Everyone: (laughs).

Newtype: What is your happiness, Mitsuishi?

Kotono Mitsuishi: I can't talk about it here.

Kunihiko Ikuhara: That's right. But you're happy, aren't you, Mitsuishi?

Kotono Mitsuishi: Probably. I think the fact that you don't feel unhappy is happiness itself.

Kunihiko Ikuhara: That's what's important. People who think about how they can make themselves happy are already unhappy at that point.

Kotono Mitsuishi: Just the other day, I was so happy to find out that my favorite actor's house and mine were near each other.

・・・

Shinji's 5-step conjugation and Misato's happiness

Newtype: Ms. Mitsuishi, is there any story you've played that you'd like to tell?

Kotono Mitsuishi: For me, it was the scene where Kaji-san and Misato got together. I'm a girl, so I like romantic scenes.

Newtype: What about you, Ikuhara?

Kunihiko Ikuhara: I'm curious about Rei's line.

Hideaki Anno: Rei has a good reputation. Why is that?

Kunihiko Ikuhara: Because it's good description. Rei says the same line to Shinji over and over again. I thought that was interesting.

Kotono Mitsuishi: It makes you think about what the lines are going to be. It's even more interesting because there are parts of it that make sense.

Kunihiko Ikuhara: I think she doesn't know how to use words, and doesn't know how to communicate with others. Rei is unconsciously using those words, but Shinji is overthinking it.

Kotono Mitsuishi: Shinji gets nervous and wonders what she meant by that line.

Hideaki Anno: To tell you the truth, I've already given away the whole story at the end of the first volume of the comic, but the story of Evangelion is about people who are clumsy in their communication. It's about a boy who is afraid of contact with others and keeps to himself, and a 29-year-old single woman who protects herself by escaping into superficial relationships. It's a story about how these people change.

Kunihiko Ikuhara: A 29-year-old single woman is Misato, right? Will Misato be happy in the end?

Hideaki Anno: I don't know. She might not. I don't know what happiness is.

Kotono Mitsuishi: What does happiness mean to Misato?

Hideaki Anno: I don't think she'll be happy if she gets together with Kaji.

Kunihiko Ikuhara: Is it wrong to get together with Kaji?

Kotono Mitsuishi: There is a theory that it is better not to be with the person you love the most.

Newtype: Does Misato love Kaji the most?

Kotono Mitsuishi: Well. I can't say for sure because I can't find anyone else who might be a potential love interest.

Hideaki Anno: "No, I don't know. Misato might fall in love with Shinji.

Kotono Mitsuishi: Hmm, we won't know for sure until about ten years from now.

Kunihiko Ikuhara: But isn't Misato always so worried about Shinji? When the enemy attacked, and Shinji and Rei were both blown up, she said, "Shinji-kun!" even when they were both blown up. Doesn't she care about Rei who blew up with him?

Kotono Mitsuishi: It's a heroine's fate to shout out the hero's name. Besides, there are many ways to use the same "Shinji-kun", such as the five-level conjugation.

Kunihiko Ikuhara: What's the fifth conjugation?

Kotono Mitsuishi: The script says "Shinji-kun," "Shinji-kun," and "Shinji-kun," but they're all different. Some say "Shinji-kun ♡" cheerfully, some shout "Shinji-kun", and some say "Shinji-kun" with a bit of a scowl.

Kunihiko Ikuhara: I see.

Ultimate Individualism and the Happiness of Boys

Kunihiko Ikuhara: I wonder what happiness is for a boy.

Hideaki Anno: I think it's getting the girl you like.

Kotono Mitsuishi: But after you get her, you'll go back to your work, won't you?

Kunihiko Ikuhara: How can you say such a thing?

Kotono Mitsuishi: Because I haven't seen too many that aren't.

Kunihiko Ikuhara: Is that something girls don't like?

Kotono Mitsuishi: As a girl, I don't like it.

Kunihiko Ikuhara: What do you do in such a case? In general, you know.

Kotono Mitsuishi: Girls will blame boys.

Kunihiko Ikuhara: I wonder what boys would do if they were blamed.

Kotono Mitsuishi: I think it's a case by case thing. Some people will break up with her because of it, and some people will think back on what he did wrong and follow through with hiswork.

Kunihiko Ikuhara: I wonder why boys are so eager to work. I've never done that before.

Hideaki Anno: Oh, you're just trying to be a good boy.

Kunihiko Ikuhara: No, I'm not. Seriously.

Hideaki Anno: I think it's because boys are only thinking about themselves. Even when they think about girls, I think they're actually doing it for themselves.

Newtype: What do you mean?

Hideaki Anno: There was once a manga in which the main character abandoned Koshien (a high school baseball tournament) for the girl he loved. I couldn't believe that kind of thing. It seems like hypocrisy to say "for the sake of the woman you love". It's like he's saying "for the girl" as an excuse when he's really just following his own desires and pleasures. I don't think men are like that, they are more self-centered.

Kunihiko Ikuhara: A man is not supposed to think about a girl...

Hideaki Anno: That's right. In other words, I'm only doing it because it makes me feel good to be thinking about girls. The word "man" is also created by the world of ideas. If you don't think of yourself as a man, there is no such thing as a man. I think it's a very vague thing. I think that's why people have been saying "if you're a man" or "if you were a man" over and over again for a long time. If we don't constantly remind ourselves of this, "men" will disappear. To put it another way, I think that everyone is only thinking about themselves. That's why I think it's okay for people to be individualistic.

Kunihiko Ikuhara: But it's difficult to maintain individualism.

Hideaki Anno: It's difficult. Especially in Japan.

Kunihiko Ikuhara: Ultimate happiness is related to ultimate individualism, isn't it? Isn't it determined by how much individualism you can maintain?

Hideaki Anno: Hmmm. Happiness can also mean a state of being free from stress and frustration.

Newtype: It depends on the definition of the word happiness.

Hideaki Anno: One of the definitions is that it would be nice if the present moment could last forever. I wish I was taking a bath with a girl.

Kotono Mitsuishi: Is it happiness?

Kunihiko Ikuhara: Yes, it's a happy moment.

Hideaki Anno: It's pretty nice to take a bath with a girl, isn't it?

Kunihiko Ikuhara: Yeah. (To editor) Oh, please cut what I just said (laughs).

Hideaki Anno: The conversation has taken a turn for the worse, hasn't it?

Newtype: Well, I guess it's time to call it a night.

Hideaki Anno: That's right. I've had a lot to drink and I'm really tired after the post-production. Well, Iku-chan, let's go out for a drink after this.

Kunihiko Ikuhara: What? Then we can drink until the last train (laughs).

Kunihiko Ikuhara, "The Awesomeness of No Vagueness".

Kunihiko Ikuhara: After the roundtable discussion, I had a thought. In this column, I'd like to talk about it. I'd like to talk about what Anno-san said about wanting an absolute evaluation.

Not only me, but many creative people say things like, "It's a good work even though there wasn't enough time in the schedule," or "For a TV animation, you did a great job." The truth is that whether or not there was enough time is not the same as evaluating the work. We all know that, but by saying things like " in spite of ......" or "for ......", we are making things relative and making the truth vague.

But Mr. Anno doesn't tolerate such vagueness. I was surprised by this. He eliminates all such excuses and strives for perfection within his own values.

He's trying to achieve perfection in his values, in story, in expression, in theme, in everything. I think that evaluations like "the mecha action isn't good enough, it's not satisfying, but the theme is great" are meaningless to Anno.

It's easy to say in words, but it's a tremendous task to actually do it.

Anno-san and I have different ways of working and different directions. But he's a really inspiring person.

Söylentilerin Değer Katmanı

Creative Commons Lisansı, telif hakkıyla korunan ve/veya türev materyalleri içeren bu Makaledeki içeriğin bir kısmını veya tamamını kapsamaz.


Retrieved from "https://wiki.evageeks.org/index.php?title=tr:Evangelion_Ekibinin_Açıklamaları&oldid=112182"